Het Zoenoffer
“’t Is koud, de winden bijten, ’t Is koud, de sterren splijten Den helderen hemeltrans; ’t Is Nacht en Winter thans.” De eerste sneeuw brengt een inwijdingsvolte stilte en smoort al het geluid en met haar witte tapijten dekt zij de wereld toe, die sluimert en rust. De zon lijkt niet meer op te komen, het rad van de tijd is vastgevroren. Voetstappen in de diepe sneeuw, in de verte tekenen gestaltes zich zwart af tegen het blauwig getinte winterse land [...]