Mijn twee eerdere blogs (https://www.joyincreation.com/2024/08/25/zwart/ en https://www.joyincreation.com/2024/09/29/rood/) gingen over de eerste twee dagen uit de driedaagse workshop over Lotsorakels en Levensdraden. Vandaag beleven wij Wit uit de heidense driekleur. De kleur van de priesterklasse, voor geest (verstand), wijsheid, kennis en het meest hoog haalbare, de kleur van het leven. En ook de kleur van magie.
‘Spenderinnen en Lotsgodinnen
Wijze vrouwen en Witte wieven
Oude Nornen en Schutsgezusters
Zieneressen en Priesteressen
Trouwe volgsters en goede holden
Goede holden, goede holden!
Hoor ons!’
De ruimte waarin wij verblijven, de glazen kas, is versierd met witte draden, het lijken wel spinnendraden zo mooi. Er hangt echt een oktober sfeer, de haard knappert en de mooi gekleurde bladen dwarrelen op het glazen dak. Een zwak herfstzonnetje schijnt naar binnen. Je voelt en ruikt de magie ook echt in de lucht. Sowieso is het magisch als een groep vrouwen samenkomt om met draden te werken, zo voelt het ook echt.
Zoals elke week dragen we ook allemaal iets wits vandaag. Ik heb mijn witte jurk aan die ik alleen draag bij speciale gelegenheden zoals Midzomer en Midwinter. Het voelt ook direct bijzonder als ik deze aantrek. Kleuren doen veel en als ik wit draag voel ik me neutraal, helder en sereen.
We beginnen met een mooie meditatie waar we reizen langs de kleur wit; het schuim van de golven, schone lakens wapperend aan de lijn, het maanlicht, de fonkeling in de ogen van een klein kind, een stralende lach, een kanten kraagje, witte zwanen die ons verbinden met de andere werelden…
We spinnen gesluierd en in stilte een witte draad. Spinnen is conceptie en manifestatie, zo maak je contact met andere lagen.
We bespreken oude heidense gebruiken, die we terug kunnen vinden in de verboden opgeschreven door onder meer Burchard van Worms. Zo lezen we over het slaan van wolkammen boven een overleden persoon, een verbod op grafheuvel zitten en webben weven met tegenbezweringen in toverzang. De stem is trilling, beweging en het uitspreken maakt zaken echt, het geeft vorm. Tekst, textiel, het woord is afgeleid van het Latijnse woord “texere” dat weven betekent. Weven dus met draden of met woorden (tekst). Hoe mooi! En hoe krachtig als je dit samenbrengt!
Het spinnen en weven zijn belangrijke bezigheden geweest voor vrouwen van elke klasse in alle oude en middeleeuwse samenlevingen waarvoor we bewijs hebben. Deze activiteiten werden zo sterk met vrouwen geassocieerd dat de moderne woorden ‘spinster’ (ongetrouwde vrouw) en ‘wife’ (getrouwde vrouw) verwijzen naar het ambacht van het spinnen: de relatie met ‘spinster’ is duidelijk, maar ‘wife’ kan zijn oorsprong vinden in een proto-Indo-Europese woord dat “draaien” betekent. In Angelsaksisch Engeland zou elk huis waarschijnlijk een weefgetouw hebben gehad waar vrouwen uit de lagere klasse stof maakten om hun families te kleden en vrouwen uit de hogere klasse weven als kunst beoefenden.
Ondanks het duidelijke praktische doel, werd weven gezien als magisch en potentieel bedreigend; de Penitential van Burchard van Worms, geschreven in 1010 door de bisschop van Worms in het moderne Duitsland om richtlijnen te geven voor de juiste boetedoeningen voor verschillende zonden, beschrijft “vrouwen … die wanneer ze beginnen met weven hopen dat met bezweringen en hun handelingen de draden van de schering en de inslag zo verstrengeld raken” dat de magie die in de stof is verwerkt fataal zal zijn voor iedereen die geen tegenbezwering gebruikt. Anderen voelden zich minder bedreigd door de mogelijkheid van magie door weven; een Angelsaksisch middel tegen kaakpijn vereiste onder andere “de spil waarmee een vrouw spint”, die om de nek van de lijdende gedragen moest worden.
En kijk ook eens naar de Merseburger toverspreuken;
Eens (vgl. “ereis”) gingen de Idisen zitten
gingen zitten hier en daar.
Sommigen hechtten hechtenis (= bonden vast),
sommigen hielden het leger (vgl. “heir”) op,
sommigen plukten
rond ketenen.
Ontspring de hechtenisbanden,
ontloop de vijanden.
Al sinds mensenheugenis willen wij weten over het Lot, hoe het ons gezind is en soms willen wij hier zelfs invloed op uitoefenen. Vroeger waren hiervoor de Spakona en Toveressen om te orakelen en magisch werk te verrichten.
Na gezellige en lekkere potluck lunch doen een oefening waarbij we samen elkaars draden spinnen en duiden en een oefening waar we door middel van spinnen met een gouden draad positieve energie of een intentie naar de ander sturen. Wat een mooie en bijzondere ervaring. Ik ontvang een mooie boodschap waar ik veel mee kan en bij het duiden van de boodschap voor de ander, vloeien de woorden als vanzelf. Het spinnen uit de handen van de ander maakt de verbinding directer en makkelijker. De beweging van het spinnen roept iets ouds op, het raakt een wijs collectief, een bron waar op deze manier makkelijker uit geput kan worden.
We sluiten de dag af door ons web af te maken met de eerder gesponnen witte draad. Als we willen kunnen we ons web gebruiken om te orakelen door er symbolen aan te hangen en zo te duiden waar deze het web raken.
We nemen afscheid, wat is het toch mooi hoe je in een paar dagen zo de diepte in kan met een groep en wat is helend om samen met vrouwen met draden bezig te zijn, het roept oeroude herinneringen in mij op, een herinnering in mijn lichaam, niet zozeer in mijn hoofd. Het ontroert me, tegelijk geeft het me kracht. Het is tijd ons klaar te maken voor de winter, een tijd oom veel te spinnen en breien, om ons bezig en warm te houden. Een tijd van contemplatie en bezinning. Ik kijk er naar uit.
Gisteren was de maan vol, de maan tussen half oktober en half november betekent Winternachten. De tijd van Witte Wieven en Goede Holden. Komend weekend wandelen we met Swesaz door het prachtige gebied rond de grafheuvels van Riel, waar we uiteraard ook een ceremonie hebben waar de Holden worden uitgenodigd met ons door het donker te trekken; Winternachten 2024. Wees vooral heel welkom mee te wandelen en te beleven!
