Zwart

De eerste dag van de driedaagse ‘Lotsorakels & Levensdraden; Lessen van het Web’ ligt achter ons. Lianne/@webbewief (van Swesaz) is de moeder, de creatrix, van deze reeks. Met Swesaz is het onderwerp ‘lot’, ‘noodlot’ en ‘levensdraden’ al veel aan bod geweest, zeker het afgelopen jaar. Ik schreef er hier ook al een stukje over; https://www.joyincreation.com/2024/05/27/het-noodlot/

We reizen af naar het donker, naar de chaos.

De workshop ruimte

Ter opening wordt de zwarte kaars ontstoken. In het heidendom werken wij met de driekleur zwart, rood en wit. Dit zijn oeroude kleuren en zien we terug in de hele Indo-Europese wereld. De kleuren geven de verschillenden ranken in de samenleving aan, zie ook het Lied van Rig. Het duidelijkst is dit nog toch te zien in het kastensysteem in India. Zwart voor de onderste klasse, rood voor de vrije boeren en krijgers en wit voor de priesters. Het getal drie komt ook veelvuldig terug. Denk aan de parcen, lotsgodinnen en matronen. Maar ook in het -meer wiccan- maiden, mother, crone, maar natuurlijk ook verleden, heden, toekomst.  Ook in volksmagie en folklore komt zowel het getal drie als de driekleur vaak terug. Let er maar eens op. Deze kleuren staan niet los van elkaar, ze kunnen niet zonder de ander.

Zwart van de bodem
Zwart van de nacht
Zwart van de dood
Van de bezinning bovendien
Stilte en Oerkracht

Maar toch focussen we vandaag op de kleur zwart. We doen een meditatie, gesluierd in een kring met onze ruggen naar elkaar toen en we betreden het duister, Ginnugagap, de plek voor de schepping, de plek van tover, creatie en knetterende potentie. Een plek die ik goed ken, voorheen noemde ik het de ‘void’ een plek die ik bij meditaties soms bezoek. Een plek van stilte en duisternis en tegelijk zoveel licht en energie. Hier is alles en niets tegelijk. Alles is hier nog mogelijk. Dit is de mythische tijd, een parallelle wereld die wij altijd kunnen bezoeken, waar wij uit kunnen tappen. Hier is een bron en hier ontmoeten wij een vrouw die een bol wol uit het water haalt. Een levensdraad vol potentie. Deze is klaar afgerold te worden. Samen in de kring trekken wij van ongesponnen wol een draad en verbinden ons zo in de cirkel en delen wat wij komen halen en brengen in deze workshop. Ik zou graag meer zicht krijgen op en contact krijgen met mijn potentie en ik wil ook mijn band met en vertrouwen op mijn lot versterken. En ik kom brengen mijn creatiekracht en wil te leven in lijn met mijn levenslot. Ook mijn leergierigheid en dedicatie kom ik brengen. Mijn wil te schikken.

Dat de nornen met draden werken is trouwens nergens overlevert en is ontstaan omdat mythes, sages en folklore over drie vrouwen door elkaar zijn gaan lopen. Wel weten wij dat de handeling van weven en spinnen magisch was en alleen door vrouwen werd gedaan, afgescheiden van de mannen. Ze werkten in aparte hutten en er zijn spinstenen in graven gevonden. Een interessant boek hierover is The Valkyries Loom. 
Nornen hebben wel met het persoonlijk lot te maken, maar niet met het onpersoonlijke lot, dit zijn de universele krachten van het universum en goden en mensen zijn hier beiden aan onderworpen.

Maar waarom wol, spinnen en weven? Wol is nog omgevormd, het is natuur en door dit te behandelen wordt het cultuur. Ongesponnen wol is pure potentie en door dit te spinnen, spin je een levensdraad en hiermee ook het persoonlijk lot. Weet je dat er zelfs bolletjes wol in het veen zijn gevonden? Deze zijn ooit geofferd, zo belangrijk was wol en de symboliek hiervan. Hoe lang onze levensdraad is weten wij niet, dit weet alleen Frigg. Aan ons is om ons niet te verzetten, maar mee te bewegen, het gaat zoals het gaat. De schering ligt vast, de inslag nog niet, hoe wij ons leven weven is aan ons. Maar aan ons noodlot kunnen wij niets veranderen. Het scheelt heel veel frustratie en teleurstelling als je je dat beseft. Actief schikken in je lot dus. Je hebt geen invloed op natuurkrachten en op zaken die vast liggen zoals het ritme van het seizoen. In tegenstelling tot de christelijke (en andere monotheïstische geloofsovertuigingen), staat het lot vast maar wordt niet beoordeeld of vastgesteld door een goddelijke entiteit, het is een universele natuurwet. Wyrd, het wordende is het noodlot, het schiksel, dat wat bestemd is en het bolletje wol is örlög, urlag, ons persoonlijk lot.

We trekken als oefening een armbandje van wol om ons de komende tijd te herinneren aan wat wij vandaag gedaan hebben.

Zwart is ook de kleur van onze voorouders. Het getal 9 is belangrijk in het heidendom en vandaag werken we met onze voorouders tot 9 generaties terug. We wisselen uit wat wij weten over onze voorouders en in een zwarte wollen draad van drie maal onze lengte knopen wij in stilte onze voorouders die wij daarna om onze middel dragen (vroeger droegen vrouwen amuletten altijd om de middel, ook al in de prehistorie). Sommigen in de groep voelen hier veel weerstand bij. Voor mij persoonlijk voelt het fijn, geruststellend om zoveel voorouders achter mij te hebben staan. Ik voel me gedragen. Er zijn wel aspecten uit mijn voorouderlijnen die ik los wil laten en ik ben mij heel bewust dat ik deze kan helen en/of loslaten. Maar weerstand naar mijn voorouders, nee. Gelukkig maar.

We krijgen allemaal een mandje met ongesponnen wol en een spintol mee naar huis om een levensdraad mee te creëeren (en te oefenen met spinnen).

Wat een mooie reis weer. Volgende maand bezoeken we samen de kleur rood. Benieuwd wat en waar onze draden ons gaan brengen.

Tot ziens en groetjes,

Charissa Gerdina

Karina en ik (in het zwart)