Vorige week was alweer de langste dag van het jaar, de zomerzonnewende. Dit jaar voelde het echter niet zo, tot nu toe was het weer nat, donker en koud en door gebrek aan zon voelde het alsof ik een herfstdepressie had. Regen, regen, regen. De voorspellingen waren ook niet best voor dit weekend, maar gelukkig trok het steeds meer bij. Hoera wordt het dan toch zomer?

Ook dit jaar vier ik dit hoogtepunt van de zonnekracht samen met Swesaz. Nu met een behoorlijke andere samenstelling, er is weer nieuwe lichting huiskamer groepen bij, maar er zijn gelukkig ook een aantal oudgedienden, waaronder ik zelf. Het is een fijne, harmonieuze groep die heel veilig en vertrouwd voelt. Het is leuk de rituelen en gebruiken door nieuwe ogen te ervaren, want inmiddels weet ik wat er dit weekend te wachten staat, zij dat de ervaring steeds anders is. De verwondering blijft. De bekrachtiging ook. Ik kijk altijd uit naar dit soort schanier momenten, want ze ankeren en versterken knooppunten in het leven. Geven helderheid en kracht.

Dit zijn de verslagen van de afgelopen jaren:  2023 https://www.joyincreation.com/2023/07/01/het-heidense-midzomerfeest-2023/ ,2022 https://www.joyincreation.com/2022/06/27/midzomer-2022/ & 2021 https://www.joyincreation.com/2021/06/22/midsummer-celebrations/  – ik ga nu dus niet heel diep in op de betekenis van de rituelen, want dat staat in deze artikelen reeds beschreven.

Vrijdag komen we nog met regen aan, maar weten tussen de buien door de tent droog op te zetten. Gelukkig hebben we een overdekte ruimte met keuken en Lianne heeft weer heerlijk gekookt, zij heeft zo’n fijne moederenergie en zorgt altijd met zoveel liefde voor ons. Ben daar ontzettend dankbaar voor en ook voel ik veel respect hoe ze voor haar grote gezin zorgt, creatief is, wijsheid deelt en ook nog eens een baan heeft. Echt een stoere oervrouw. Na het eten is er ook nog heerlijke taart, want Lianne is jarig!

De staak en krans mooi maken wordt verzet naar de volgende dag, want het regent flink. Een groepje blijft praten en drinken, ik besluit vroeg naar mijn tentje te gaan, ik slaap de laatste tijd heel erg slecht en wil morgen fris en fruitig zijn.

Zaterdag wordt ik om vier uur wakker gefluit door een orkest aan vogels. Wat leuk en gezellig, maar pfff wel erg vroeg. Toch heb ik wat uurtjes kunnen slapen en ga maar vroeg douchen. In de keuken kom ik nog wat vroege vogels tegen en er is koffie! De dag kan beginnen. Langzaam komen er meer en meer slaperige koppies richting zaal en samen eten we een overvloedig ontbijt. Ik geniet hier zo van, het samen eten.

Tijd om de witte rituele kleding aan te trekken voor de kruidenwandeling. Elk jaar maken we een kruidenwis van 9 heilige houtsoorten en 9 kruiden. De wis van het voorgaand jaar gaat vanavond op het vuur en ook de kruiden die we dit jaar krijgen toegewezen, leggen wij vanavond 1 voor 1 op de brandstapel. De wis kan je ter bescherming aan naast je voordeur hangen bijvoorbeeld. Een ieder uit de groep krijgt 1 kruid of houtsoort toegewezen (het lot bepaalt). Dit jaar draag ik zorg voor Duizendblad. Ik moet lachen, het liefdeskruid. Precies het thema waar ik mee rondloop op dit moment (want een beetje verliefd). Duizendblad is hartversterkend, ontstekingsremmend en goed voor de bloedvaten. Het kan helpen bij overmatige menstruatie (goede tip!) en het magische gebruik is in liefdesmagie. Bijvoorbeeld door het kruid onder je kussen te leggen, droom je over je toekomstige lief of door het kruid te verbranden en zie hem in de vlammen. Ook wordt het vaak in bruidsboeketten verwerkt en/of boven het bed van een bruidspaar gehangen zodat ze minstens zeven jaar samen blijven. Het weert ook negatieve energie af en helpt tegen angst, het geeft moet en psychische krachten. Ik heb het ook maar onder mijn kussen gelegd en ik moet zeggen, ik heb heerlijk gedroomd 😉

 

In een kring bespreken we allemaal onze toevertrouwde houtsoorten en kruiden. Dit zijn: Es, Lijsterbes, IJf/Taxus, Hazelaar, Eik, Linde, Wilg, Olm/Iep, Berk, Boerenwormkruid, Lievevrouwebedstro, Margriet, Kaasjeskruid, Klaver, Kamille, Bijvoet, Sint Janskruid, Duizenblad.

Dit jaar vinden we heel weinig bloeiende kruiden. Ik zoek bloemen om een krans om mijn hoofd te maken, maar kom niet echt ver, dus ik besluit maar kruiden te verzamelen voor de krans die straks om de staak moet. Deze is dit jaar wat kleiner dus het moet lukken, iedereen draagt bij.

Dan is het tijd de magische ruimte te wijden, het gebied is afgezet met hazelaar en wordt nu met Taxus en mede besprekend. De krans wordt om de staak bevestigd (mannelijke en vrouwelijke) en centraal in de ruimte gerezen. De vier dwergen stutten de staak en de nornen bestrijken hem met leem. Dan de dans met linten en het cultisch spel! De gouden haan staat weer hoog in de zon te glimmen (het is inmiddels heerlijk weer!) en met de knuppel proberen we de haan, Baldr, van de staak af te gooien. Dit lijkt makkelijker als het is en ik lijk elk jaar slechter te gooien. Gelukkig duurt het dit jaar niet zo lang als vorig jaar (en het is minder heet dat helpt ook), maar toch zijn we nog fijn even bezig. Dit keer is Daan de Koning! Vanaf nu hoeft hij niets meer te doen en kan hij ons vragen als hij iets nodig heeft. Dat Daan niet geschikt is als koning blijkt al snel, want hij helpt met alles en staat uiteindelijk ook af te wassen.

Inmiddels loopt het tegen tweeën en de maagjes knorren, we eten lunch samen en daarna is iedereen vrij iets voor zichzelf te doen, maar ook om te helpen met de vuurstapel bouwen, offermand (waar iedereen een offer en/of brief in kan doen) versieren en eten voor de barbecue voorbereiden. Respect voor Charlie die noodvuur probeert te maken, echter alles is door en door nat, hij houdt vol en zit uren te proberen, wow, ik had al lang opgegeven denk ik.

Ik ga een stukje wandelen en het zonnetje in me opnemen, zo nodig na alle donkere dagen.

Deze middag hebben we allemaal een stukje wol, gesponnen door Lianne, getrokken, de lengte bepaalt ons lot in combinatie met de runen. Lianne leest deze voor ons. Ik neem Ehwaz dit maal met mij mee. Een rune die ook op mijn drum staat, het paard. Controle loslaten en meebewegen met het ritme van het paard, niet zo straks aan de teugels trekken. Voor vertrouwen, de doorgang, overgang, beweging en veranderingen.

Dan is het tijd voor een gezellige barbecue tot het donker wordt. Dan vind het ritueel rond de vuurplaats plaats en ontsteken wij het midzomervuur. Ik mag het ritueel met mijn drum begeleiden. Na het ritueel blijven we in ontzag en stilte naar het vuur kijken, waarna de heilige ruimte wordt verbroken en het tijd is voor het profane, kletsen en drinken.

Zondag ben ik weer vroeg wakker en ga dauwtrappen en over de hete kooltjes van het vuur springen. Ook neem ik wat as mee om te gebruiken thuis (op de boterham, in rituelen). Na een tijdje begroeten steeds meer brakke koppies elkaar bij het ontbijt, lekker stevig met restjes van de barbecue en daarna samen ruimen we alles op en het is alweer tijd om afscheid te nemen in de kring, we kijken elkaar aan, knuffelen en gaan onze eigen weg. Wat voel ik me altijd een gelukkig mens na zo’n weekend samen, dankbaar voor lieve mensen met wie je samen het sacrale van het leven kunt ervaren, mensen die de meerdere lagen ook waarnemen en eerbieden. Mensen met wie je het leven kunt vieren. Mensen bij wie je je thuis voelt. Swesaz ((Proto Germaans). Het Gotisch kende het daar uit ontstane woord ‘swes’, dat ‘eigen’ betekent, net als het Oudnoorse ‘sváss’, wat verder nog ‘lief en aangenaam’ betekent. Het Oudfries kende het woord ‘swees’ dat onder andere ‘verwant’ betekent. Was je in het oude Friesland ‘swees-lik’ dan was je een (bloed)verwant. Het Saksisch kende het woord in de vorm ‘swaas’, wat ‘eigen, prettig, aangenaam, knus’ betekende en ‘swaas-lik’ betekende bij de oude Saksen ‘inheems’. Ook het Oudengels kende ‘swǣs’ en betekende ‘vertrouwd, geliefd, dierbaar’, maar ook ‘eigen’, ‘welwillend’ en ‘vriendelijk’. In het Oudhoogduits had ‘swaas’ de betekenis ‘vertrouwd, eigen, tot het huis behorende’. Het Oudnederlands tenslotte, moet het grondwoord ‘zwaes’ gekend hebben maar het is niet overgeleverd. Het Middelnederlands kent ‘geswaselic’ voor ‘geheim’. Het Proto-Geramaanse ‘swēsaz’ heeft mogelijk een Indo-Europese voorganger die ‘swedhsos’ geluid kan hebben en verwant is met het Oudgriekse woord ‘êthos’ dat ‘gebruik’ betekent en met het Latijnse woord ‘suēscō’, ‘wennen aan een gebruik’. Ook het Sanskriet ‘svádhā’, ‘gewoonte, gebruik’ zouden we dan met Swēsaz in verband kunnen brengen.)

Dank lieverds! Tot ziens.

X Charissa Gerdina

Photo’s door Swesaz leden en ikzelf, meer foto’s hier: https://flic.kr/s/aHBqjBxeVi