Runen, hoe heb ik jullie kunnen vergeten, jullie zijn immers overal om ons heen?

Het is tijd de lessen van de runen te her-inneren. De runen raken iets ouds, iets oer in mij. Mijn wortels, mijn centrum. Het verleden verbinden met de toekomst, mijn runen-pad naar huis. Ik word steeds dieper het centrum in getrokken, ik ben zelf mijn levensboom. Ik groei vanuit mijn centrum, ik heers over mijn centrum.

Ik verbreed mijn cirkel, mijn perspectief, mijn horizon is niet permanent. Verleden, heden, toekomst, wie ben ik, waar ben ik, wanneer ben ik?

De Runen

De afgelopen jaren verdiep en leef ik meer en meer in het heidendom en hiermee is mijn connectie met de runen versterkt. Het begon met een hernieuwde kennismaking, het afstoffen van boeken en die ik eens over runen had gelezen en het herkennen van de energieën om mijn heen. In mijn huidige levensfase heb ik een nieuwe, diepere laag ontdekt, in het leven, in mijzelf en dus ook in de runen. Ik voel de behoefte de taal van de rune te internaliseren, niet oppervlakkig als in een reisgids weten hoe ik de weg vraag en een koffie kunnen bestellen. Ik wil de taal eigen maken.

Een diep verlangen hier intensiever mee te werken. Ik voel mij sowieso aangetrokken tot magie en divinatie en moet eerlijk toegeven dat de tarotkaarten een beetje liggen te verstoffen, omdat ik de no bullshit- boodschappen van de runen veel prettiger vind. Heerlijk direct en praktisch, maar tegelijk ook zo diepgravend en raak.

In deze post deel ik wat meer basis informatie over runen.

Runelore is het geheel van kennis en ervaring dat de Vitki gebruiken om het werk uit te voeren. Het bevat de praktijken en technieken die worden gebruikt bij genezing, waarzeggerij en spirituele evolutie. Deze kennis is gedurende duizenden jaren ontwikkeld; oorspronkelijk werd zij mondeling doorgegeven, maar toen de Europese cultuur duizend jaar geleden veranderde, werd veel van de bronkennis opgeschreven om niet verloren te gaan, en in mindere mate werd de kennis opgenomen in onze folklore en werden de tradities van familie op familie doorgegeven.

De beste manier om de runen te leren kennen is ze te gebruiken, ze deel te laten uitmaken van je dagelijks leven. Hoe meer je ze gebruikt, hoe meer ze je zullen leren, want ze zitten al in je, je hoeft ze alleen maar wakker te schudden. In het begin is het het beste om alleen de basisbetekenissen en symbolen en natuurlijk hun namen te leren kennen, mediteer er elke dag een tijdje op totdat je vertrouwd bent met de hele set. In onze traditie gebruiken wij de Elder Futhark, die 24 runen bevat en beschouwd wordt als de oudste complete set.

Als je ze eenmaal allemaal kent, kun je ze gaan gebruiken, of het nu voor waarzeggerij, genezing of wat dan ook is, begin gewoon niet te ingewikkeld. Voor waarzeggerij kies je gewoon drie runen in relatie tot een vraag en laat je zien wat heeft geleid tot de situatie waarin je je nu bevindt, de huidige situatie en de uitkomst van de situatie. Dit is een heel gebruikelijke drie runen spreiding, waarbij elke rune staat voor verleden, heden en toekomst. Kies een rune zoals Uruz voor basisheling of de rune Thurisaz voor als je een energiestoot nodig hebt. De manier om dit te doen is je in gedachten op het runen-symbool te concentreren en de energie in jezelf of een andere ontvanger te trekken om het gewenste effect te bereiken. Je zult verbaasd zijn hoe weinig oefening het kost om de Rune energieën te kanaliseren waar je ze wilt hebben.

Nadat je dit een tijdje hebt gedaan, zul je zien dat de runen een eigen leven gaan leiden, de basisconcepten die je in het begin hebt geleerd, beginnen te groeien en zich te ontwikkelen naarmate je begrip van de runen in je groeit en zich ontwikkelt.

Ken ze.
Weet hoe je ze moet scoren.
Weet hoe ze te lezen.
Weet hoe je ze moet sturen.
Weet hoe je ze moet zingen.

Vitki training

Annabella van Wortel & Cruydt komt op mijn pad, ik ken haar eigenlijk alleen via hekserij en van haar grote kruidenkennis (heb wel eens lezingen bij haar gevolgd) en stand op festivals en evenementen, maar dan lees ik dat ze ook in runen onderricht. Mijn nieuwsgierigheid en enthousiasme zijn gewekt.

Er was even twijfel of ik de basiscursus zou moeten doen of later zou kunnen instromen, maar ben toch bij het begin begonnen. En ook al vond ik het soms lastig (omdat ik de meeste basis informatie wel ‘wist’) vond ik het toch fijn om het enthousiasme van de groep te ervaren en de unieke interpretaties en ervaringen vanuit de groep te horen en delen. De runen presenteren zich toch aan iedereen op een iets andere manier. De runen zijn vloeibaar in hun energie en zo ook perceptie. Bepaalde runen waar ik ‘niet zoveel mee heb’ deden bijvoorbeeld veel bij anderen en daar heb ik veel van geleerd en genoten. Ook het enthousiasme van de groep en Annabella is aanstekelijk. Bovendien is het heerlijk om met anderen over de runen uit te wisselen!

We begonnen bij de basis, wat zijn runen en we namen elke dag een rune, letterlijk en figuurlijk, mee onze dag in, de rune herkennend in alles om ons heen. We bespraken elke runen en de betekenis in ons leven. We maakten zelf een runen set en buidel. We leerden over kruiden bij divineren en een aantal ‘simpele’ leggingen en oefenden met elkaar. Tijdens de vervolgcursus maakten we een start de runen dieper te internaliseren als een taal en ook het magisch gebruik. We maakten een werpmat, zodat we worpen kunnen doen in plaats van leggingen en we gingen dieper in op de elementenleer en correspondenties. Niet in hokjes denken, maar in cirkels. We maakten bindrunes, doen stadha’s (soort rune yoga, houdingen) en deden krachtige meditaties met de runen.

Het pad

Na de laatste les besloot ik het Vitki-pad te volgen, we begonnen op Midwinter en eindigden tijdens de Lente Evening. Voor het Vitki pad ontvangen we elk een groot blanco boek dat wij met de hand mogen vullen met onze visie op de runen. Eén rune die tot ons komt gaan we dieper uitwerken en een monografie over schrijven. Verschillende boeken, met verschillende zienswijzen gaan we lezen en een eigen mening en perspectief over vormen. Waarom resoneert het ene boek en/of auteur wel en de ander niet. Verschillende poorten van inzicht. Mijn pad liep ik met Raidho. Uitgedaagd uit mijn comfort zone te gaan en mijn pad te vinden en deze gaan bewandelen. Het is tijd.

Rijden lijkt makkelijk voor iedere strijder terwijl hij binnen zit.
En erg dapper voor hen die de grote wegen bereist.
Op de rug van een groot paard.

Het afgelopen jaar heb ik de runen steeds meer eigen gemaakt, door dagelijks intensief mee bezig te zijn, bewust van hun energie, door vragen te stellen, door uit hun wijsheid te tappen, mijn perspectief te laten oprekken en anderen hun eigen pad laten lopen. Het wordt steeds duidelijker hoe ik in mijn wereld pas, mijn horizon, mijn verleden, mijn toekomst.

We leerden over onze grenzen, oordelen en veroordelen, inferioriteit en superioriteit en onze comfort zone.

De inwijding

Op 22 april vond de Vitki inwijding plaats. Nu heb ik een allergie op inwijdingen, echter ik voel ook dat dit extra diepgang en investering geeft aan ons pad en Annabella is puur van intentie en dit is geen geld klopperij. Ik ben nu natuurlijk niet opeens Vitki. Het is een begin, en nu blijven oefenen, oefenen …doen! En doorgeven. Breng de runen terug tot leven.

Een inwijding, een afsluiting van een traject, is heel fijn om in het echt te doen samen (en niet via een computer). Een inwijding waar we ook iets voor moeten doen. Het boek schrijven (met de hand) was een grote tijd-investering, sommigen hebben ook heel veel creatieve energie eraan gegeven en alleen onze harten geopend in de boeken, het voelt echt als een dagboek en ‘ode’ aan de runen. Voor de inwijding gaan we twee volle dagen vasten, alleen water en thee. Dit als offer en om de inwijding met volle focus en schoon in te gaan.

Op de dag zelf wassen wij ons in de ochtend met een speciale tinctuur, trekken onze mooiste natuurlijke kleding aan en reizen af naar Oss. In de trein begint de eerste hongerklop en hoofdpijn te komen, de drukte en warmte van de volle coupé dagen mij uit. Toch voel ik diep in mezelf een heerlijke leegte en rust. Ik hou van het gevoel van een lege maag, het geeft focus en omdat ik prikkelbare darmen heb, realiseer ik me dat ik geen pijn heb en normaal altijd pijn ervaar, ben er alleen aan gewend geraakt. Ik zweef wel een beetje, ik drink wat Vitki thee die ik bij me heb om me op aarde te houden.

We komen samen in de praktijk van Annabella. We krijgen onze Vitki-boeken retour en bereiden ons voor. We ontvangen een buideltje en een ieder trekt een rune, ik trek Mannaz, hoe toepasselijk, hoe verhoud ik mij in de mensheid, in deze groep. Ik voel me in welke groep dan ook toch altijd een beetje een buitenbeentje, ik trek leeg in groepen en moet echt mijn best doen bij mezelf te blijven en niet uit te checken. Ook nu tussen het gekakel word ik uitgedaagd. Dus ik moet erg lachen om Mannaz. De rune mag mee naar buiten waar we een meditatie met de door ons getrokken rune doen en we sluiten af met de Algiz stadha. Dan de auto’s in richting Ossermeer en ja hoor we stappen uit en het begint te regenen, echt exact op dat moment. Laguz. Het was heerlijk zonnig, nu grauw en onheilspellend. Hmmm wat zegt dat over ons Vitki pad? Ik vind het prachtig!

Ontmoetingen

We krijgen ieder een dennenappel, we zien het geheel, de hele appel, vaak niet de zaadjes, de zaadjes die een sterke grote boom worden. We kiezen ieder een boom uit, mediteren met en op de dennenappel en fluisteren daarin onze onzekerheden en twijfels. Deze begraven we bij de wortels van de boom.

Dan starten we onze reis om het meer. Als eerste op het pad kom ik Odin tegen. Hij vraagt me hoe het met mij gaat en of ik klaar ben voor de reis. Hij nodigt mij uit om uit het water, de bron, nog een rune te trekken. Dit is een serpentijn en zal mij ook beter gronden. Ik trek Ehwaz en moet wederom lachen. Ehwaz, Raidho, Mannaz, een mooie combinatie. Ook heb ik veel met Ehwaz gewerkt deze winter en de rune ook op mijn paardendrum geschilderd. Raidho en Ehwaz, reizen, ieder op een ander niveau. Mannaz hoe ervaar ik deze reis, waar positioneer ik mijzelf, wat is mijn identiteit.

Hier kauw ik op al lopend naar mijn volgende ontmoeting. Dit is een Norn, ze zit gesluierd onder een boom en vraagt op de rune die ik zojuist ontvangen heb goed voelt, wat ik hierover wil delen en of ik verder wil lopen met deze rune. Ik beaam dit. Ze snijd weg wat mij niet meer dient (twijfel) en tekent de rune op mijn voorhoofd. Ik trek een steen, een Avonturijn. Ik heb nu twee groene stenen, ik denk aan het hart. De steen stimuleert besluitvaardigheid en heeft een positieve werking op stress en migraine. Dingen die ik zojuist in de eikel heb gefluisterd, hoe bijzonder!

Dan kom ik aan bij een ziener met twee kristallen bollen, hij vraagt me hoe ik mijn toekomst zie, de vraag waar ik op mijn levensreis en tijdens mijn schrijven over Raidho steeds tegenaan loop. Wat is mijn visie voor mijn toekomst? Waar wil ik heen bewegen? Het is mistig, het is grauw net als het weer vandaag. Ik voel me emotioneel. Ik voel me soms zo verdwaald, maar tegelijkertijd een diep vertrouwen dat ik goed loop, de kruimels volgend. Mijn hele leven doorloop ik eigenlijk zonder groter plan, is dat erg? Of laat ik mij dat aanpraten door de maatschappij? Kan ik het juiste pad lopen door te vertrouwen op mijn hart, te volgen wat goed voelt en af te slaan wanneer ik elders toe getrokken word? Dat maakt de weg -en mij- wellicht onduidelijk, maar ik ontwikkel en leer graag, dat is mijn pad. Het kronkelt en dat is goed. Nee geen visie voor mijn toekomst, behalve dat ik groei en probeer eruit te halen wat erin zit (in mijzelf en mijn leven). Hij vraagt welke energie ik wil uitnodigen in mijn leven en kies Wunjo. Ik krijg een houtje waarop ik de rune schrijf en neem het mee in mijn buideltje.

Ik blijf lopen. Ik kom aan bij Annabella. We hebben een mooi, ontroerend gesprek en ze doet een worp voor mij. Hier komt met name uit dat ik op de goede weg zit, maar dat voor mij belangrijk is rust te nemen, in rust en stilte komen mijn antwoorden. Trouw blijven aan mezelf. Ik zie nog Isa precies in het midden en Thurisaz in Aarde, Nauthiz in Water en als enige in Vuur Eihwaz. Ik herinner me helaas niet alles Pertho in Aarde, Gebo, iig veel moois. Maar wel heel veel runen liggen omhoog en in Aarde en Lucht is het druk, dus ja mooi die Isa in het midden.

De staf

Ter afsluiting loop ik onder de poort (een omgevallen boom) door en ontvang een Vitki staf. Annabella heeft voor iedereen een boomsoort uitgezocht/ontvangen in meditatie. Ik ontvang de Beuk en voor mij staat de boom voor stilte, rust en kracht, heel toepasselijk. De beuk helpt bij assertiviteit, creativiteit, doelen, goedheid, kennis en wijsheid, balans van de geest, profetie, bescherming, werken aan jezelf en stabiliteit. Het is ook een wensboom. Annabella prikt in mijn vinger en ik bind mij met mijn bloed aan de staf. Het is ook heerlijk (hoe gek het er ook voor mensen uit mag zien) om in de trein naar huis (in mijn ‘Viking’ outfit) in de overvolle tussen de feestvierders en dronken jongelui te kunnen leunen op de staf. Ik voel me zo stevig en geaard.

Als iedereen haar pad rondom het meer gelopen heeft sluiten we gezamenlijk in een kring af, we houden een draad vast die ons verbind. Deze word doorgeknipt en krijgen ieder ons stuk mee naar huis.

Dan gaan we weer terug naar de praktijk, want het is te nat voor een picknick, waar we allen een potluck maaltijd delen. Hoe heerlijk is het om na meer dan 48 uur weer te mogen eten. Wat een feest om ieders baksels en smeersels te proeven en weer fijn te aarden. Mijn hoofdpijn trekt weg en kom weer een beetje op temperatuur (ik voelde me koud en nat). We kletsen gezellig na en dan gaat iedereen weer het eigen pad, Raidho.

Wat een mooie afsluiting als groep en start van een leven in samenwerking met de runen.

De volgende dag weer vroeg op voor een volle dag Noords Sjamanisme bij Linda Wormhoudt, met die zondag Seidr als onderwerp. Ik blijf dus nog heerlijk in de energie en ook twee mede-Vitki zitten in die groep dus was fijn die dag ook nog na te praten over deze “inwijding”.

Liefs,
ᛊᛃᚨᚱᛁᛊᚨ