Het Solse Gat

De allerbeste wensen voor 2022! Het jaar van De Geliefden, meer daarover in een andere post (die ik binnenkort online zet). 

Vandaag wil ik delen over een lokale legende van Het Solse Gat. 

Wandelen in de natuur is een van mijn passies/hobbies, hoe je het wilt noemen. Nou ja hobby, het is zeg maar voor mij een absolute voorwaarde voor gezondheid en geluk. De natuur brengt mij meer dan welk self-help boek of therapie ooit gedaan heeft. De natuur IS gewoon, hoe inspirerend is dat! Niets moeten of hoeven, niets afdwingen of aanpassen, gewoon zijn. Ahhhh!!

Afgelopen weekend ben ik bij een vriendin, mede heiden, op bezoek geweest in Nijkerk. Het beloofde een mooie droge dag te worden, helaas begon het vrij snel na ons bezoek aan Het Solse Gat te gieten. Geen straf want bij haar thuis lekkere soepjes gegeten en samen zitten breien en kletsen. 

Mysterieuze plek

Het Solse Gat dus, midden op de Veluwe ligt een grote leemkuil tussen de heuvels in het bos. Van oudsher staat deze plek bekend als mysterieus. Het feit dat dit gebied vele verhalen en legendes rijk is, laat zien dat dit hoogstwaarschijnlijk een heidense cultplek was en dat voel je ook. 

De legende

De legende vertelt over een klooster vol monniken die ‘zwarte’ magie beoefenden en in weelde leefden. Midden in de nacht werd de zwarte mis gelezen waar alle heksen uit de omgeving aan deelnamen. Er werd gedronken, gedanst, gezongen en gevloekt tot in de vroege uren en mens zei dat zelfs De Duivel zelf deelnam aan het overvloedig feesten, echter op een gegeven moment was voor de Christelijke God de maat vol en op kerstnacht liet hij met een hevige donderslag het klooster in een klap de grond in te laten zakken om zo het kwaad uit te roeien. Tot op heden spreekt men nog over het ’s nachts horen van luidende kerkklokken en het zien van het blauwe licht waarin de monniken vol berouw gevangen zitten. Leuk weetje; dit beeld is te zien in het spookhuis van De Efteling! 

Gedemoniseerd

Zoals bij de kerstening hoort moeten alle heidense plekken en gebruiken beladen worden met een waarschuwing en zo wordt een heilige plek, opeens een plek van het kwaad. Het verleden is gedemoniseerd. Gelukkig vinden heksen en heidenen nu deze plek terug om het zo weer in ere te herstellen. 

Germaanse zonnegodin

Solse betekend zon en deze plek werd dus waarschijnlijk in de voor-Christelijke tijd gebruikt ter verering van de Germaanse godin Sol of Sunna. Drie, de plaats van een tempel niet veel verderop dankt zijn naam aan de Germaanse bosgod Thri. En ook in de buurt is de Irminloseheide te vinden. 

Leylijnen

Het is niet zo verbazingwekkend dat deze plek, het Solse Gat, werd gekozen ter verering, want de krachtige energie is hier zeer goed voelbaar. Het gebied wordt doorkruist door een leylijn. Er zijn drie leycentra te vinden in Het Solse Gat. De plek straalt een wijde afstand uit. Op het middelste leycentrum heeft ooit een machtige boom gestaan, deze stond al een ruime tijd voor het begin van onze jaartelling. Mensen herkenden deze boom als heiligdom en offerden hier voor godin Sol. 

Een bewogen verleden

De kuil is al oud en ontstaan in de laatste IJstijd, zo’n 15.000 à 20.000 jaar geleden, als pingoruïne en een grote klomp ijs duwde de grond naar beneden en liet een krater achter. Pingo betekent in de taal van de Eskimo’s ‘heuveltje’. In de Middeleeuwen werd dit gebied de Heidense Vallei genoemd en nog steeds vind je hier grafheuvels en sporen van bewoning. In de 6^de tot en met de 8^ste eeuw heeft hier echt een klooster gestaan, wat zo vaak gebeurde met heilige heidense plekken na de kerstening. Later groeven omwonende boeren hier leem af, waardoor de kuil nog dieper werd. Het was ook een uitwijkplaats voor bewoners van Putten toen rondtrekkende roversbenden het dorp in brand staken. Ook werd het Solse Gat een verzamelplaats voor zigeuners. In latere tijden was het Solse Gat de vergaderplaats van Maelmannen van het Sprielderbos, die onder het oude geboomte hun belangen behartigden. En in het begin van de 19^de eeuw werd er nog de “Solsche Kermis” gehouden. Er werden koek- en zopietentjes opgericht en boeren van heinde en verre kwamen drinken en vechten. Wellicht was dit een overblijfsel van de Germaanse bijeenkomsten. Never a dull moment op deze plek dat is zeker. En wat een contrast om hier nu in stilte een rondgang te maken en te genieten van de stilte en energie. 

Kortom, mocht je hier nooit geweest zijn, ga eens kijken en voelen bij het Solse Gat. 

P.S. en ik heb het breien weer opgepakt, zo lang geleden, verslavend is het! En mijn Ecostoof doet het kookwerk dus ik kan lekker verder breien 😉