Zoals jullie wellicht weten, ben ik mij aan het verdiepen in mijn wortelen, in mijn voorouders.
Ja, ik ben zoekende en ja ik ontwikkel en kom steeds een laagje dieper, een stapje dichterbij de kern.
Wie ben ik en wat doe ik hier? Is dat niet de vraag waar wij allemaal mee rondlopen? Als klein meisje lag ik al op mijn rug in de tuin te mijmeren en af te vragen waarom ik in Hemelsnaam op deze planeet en deze plek terecht was gekomen. Gelukkig had ik als kind mijn rijke fantasie, (of zag ik de werkelijkheid?), en vroeg de natuur om mij te leiden, beschermen en kracht te geven, iets wat ik op latere leeftijd, in mijn pubertijd, langzaam vergeten ben en dit is ook het moment geweest dat ik echt verdwaald ben geraakt. Via diepe dalen en spirituele ziele-kieteling-dwaalsporen (New Age), ben ik uiteindelijk opgekrabbeld of meer weer neergedaald in de modder, in de aarde, en heb aan mezelf durven toegeven dat het antwoord niet buiten of boven mij te vinden is of dat alles wat ik voel de ‘schuld’ is van anderen of omstandigheden, maar dat alles in mij is. Het antwoord op levensvragen is niet makkelijk en ook zeker niet te vinden in ‘follow your bliss’, nee het is keihard werken, de weg van de meeste weerstand en jezelf echt aan durven kijken. Te lang heb ik mijzelf neutraal opgesteld, met alle winden meegewaaid, uit angst anderen te kwetsen of er niet bij te horen en daar ben ik klaar mee. Dit is mijn tijd mijn huis op rotsen te bouwen en niet langer in de modder te blijven ploeteren. Werken aan mijn fundering, mijn thuis.
Dit betekent niet dat ik niet ergens bij wil horen en geen verbinding zoek. Juist wel, maar wil dit vanuit wie ik echt ben en wil mijzelf niet hoeven censureren of anders voor te doen. Dus eerst verbinden met mijzelf om zo mij te verbinden met anderen, zonder mezelf te verraden of onteren.
Heks
Zo ben ik mij een aantal jaar geleden heel bewust ‘heks’ gaan noemen. Het voelde als een stuk van mijzelf claimen wat er nooit heeft mogen zijn. Wat alleen in het geheim mocht bestaan. Ik geloof in de natuur en magie en pas dit ook toe in mijn dagelijks leven. Ik voel mij al mijn hele leven een heks, kon me als kind al erg met heksen (of heks benoemden)identificeren. En de realisatie dat ik van kinds af aan altijd al onbewust (want natuurlijk) aan hekserij heb gedaan. Bovendien paste ik nooit in ‘normale’ groepen en als kind werd ik al voor heks en nog veel meer werd uitgescholden, geslagen en buitengesloten. Ik herstel deze naam nu en gebruik het vol trots als geuzennaam.
Binnen de hekserij zijn er ook weer tig subgroepen te vinden en ook hier zie ik weer hokjes en verwarring. Ook zie ik tot mijn spijt vaak een hoop uiterlijk gehekserij zonder echte diepgang. Voor mij gaat het niet om een jurk of leuke edelsteen, het gaat mij om het daadwerkelijk de magie leven en inzetten. Bewust werken met natuurkrachten en Goden en ook niet bang zijn te gaan staan voor wie je bent. Ik zie een hoop projectie bij heksen en het zoeken naar makkelijke spells en readings voor problemen. Ook het zoeken van oorzaken in vloeken e.d. i.p.v. diep in de Zelf kijken voor de oplossing. Kortom ook bij een hoop heksengroepen voel ik me niet helemaal op mijn plaats. En ja dit ligt aan mij, niet aan die groepen en daarom blijf ik ook steeds dieper kijken in mijzelf wat ik nu zoek en nodig heb om te groeien en waar ik mijzelf toe aangetrokken wordt, zonder dat mijn hoofd met allerlei vooroordelen komt.
Heidendom
Heidendom wordt door een hoop mensen niet begrepen en weggezet als rechtse narigheid. Ik moet eerlijk toegeven dat ik voor mij echt ging verdiepen dit ook vaak dacht. Ik zag grote bebaarde mannen en hoorde harde muziek en direct kwam er dat oordeel. Ook het woord ‘Germaans’ gaf mij ook beelden van de Tweede Wereldoorlog en andere narigheid. Maar zoals met zoveel zaken in het leven, dingen zijn niet zoals ze er uit zien en we mogen niet oordelen over zaken waar we niets vanaf weten.
Onbewust was ik al een beetje bezig met Heidendom, als kind smulde ik al van de Noordse mythologie, heb altijd een fascinatie gehad voor krachtplekken, natuurgoden en sagen en legendes van eigen bodem (een boekenkast vol!). Door deze interesse ben ik in 2019 beland bij een Oogstfeest ter ere van Nehalennia. En hier maakte ik voor het eerst kennis met Axnot en Lianne (toen nog sprekers op het festival en Lianne was ook samen met Jade, Priesteres van Nehalennia die de viering begeleide).
Voor mij is Heidendom apolitiek en het gaat voor mij om de oude Germaanse kosmische religie, het leven met de natuurlijke cycli, mythen en volksoverlevering verbinding te vinden en te implementeren in het dagelijks leven. Ik stam (hoogstwaarschijnlijk af van de Germanen, zover ik terug kan vinden, komt mijn familie uit Nederland en Duitsland) en ik wil mijn voorouders eren door hen te begrijpen en onderzoeken waarop mijn heilige huis gebouwd is en wat ik van hen geërfd heb.
Huiskamer
Nu heb ik mij aangesloten bij de Huiskamer van Swesaz, een verdiepingsjaar waarin ik mijn kennis en kunde hoop te verdiepen en mij verbondenheid met mijn heim te gaan leven. Wij gaan hier met een kleine groep onder begeleiding van Axnot en Lianne, onder meer taal, gebruiken en overleveringen onderzoeken.
Op 5 september was er bij Swesaz in de huiskamer het afscheid van de groep van afgelopen jaar en de start van de nieuwe groep, een eerste kennismaking. Aan tafel bekende koppies van het afgelopen jaar en voor de nieuwe groep, voor mij een aantal bekende gezichten en mooie nieuwe ontmoetingen. Het was spannend en leuk. Ik kijk enorm uit naar de studie en de avonden samen rond de eettafel naast de goed gevulde heidense boekenkast.
Swesaz vindt het belangrijk dat de stappen die wij binnen het heidendom zetten een goed fundament hebben en helpen ons de rode draad die de oude Germaanse kosmische religie, het leven met de natuurlijke cycli, mythen en volksoverlevering verbind te vinden en te implementeren in ons dagelijks leven. Heel fijn want ik zie met mijn basiskennis al veel onzin en dwaling op een hoop websites en fora. En vaak ligt de focus toch op de Scandinavische overlevering en ik wil mij juist richten op mijn heim, mijn thuis, dit land.
Gar
Wat wel heel grappig en toevallig is, is dat een van de andere deelneemsters ook Charissa heet. Nu is dit niet een heel veel voorkomende naam, dus extra leuk, alleen nu een beetje lastig. Ik wil toch niet als Charissa 2 ofzo door het leven. Nu hebben we afgesproken dat de andere Charissa, als ‘Sjarissa’ wordt uitgesproken en dat ik me nu ‘Garissa’ ga noemen. Ik gebruikte het toch al door elkaar, dus vind het niet zo’n punt. Ook wel leuk is dat ik maar de connectie maak met de rune Gar, ofwel speer.
Gar, is ook de naam van ᚸ. Fonetisch staat gar voor de g-klank, opoffering en waardigheid. Gar is de laatste rune, hij staat buiten alle Aetts. Gar is niet zomaar een speer, maar de machtige Gungnir, gehanteerd door Odin, dezelfde speer die hem doorboorde toen hij negen nachten lang in de boom Yggdrasil hing om de runen te vinden en ze terug te brengen van voorbij alle realiteiten. Gungnir was een magisch wapen van de dwergen dat door Loki aan Odin was gegeven, en dat nooit zijn doel mist en altijd in Odins hand terugkeert. Aan het eind, bij Ragnarok, trekt Odin weer ten strijde met Gungir aan zijn zijde. Gar bezit de kracht van alle runen. Het einde en dus een nieuw begin, ik vind het wel zeer passend bij deze dag (en sowieso bij deze tijd) en persoonlijk voor mijn nieuwe reis. Wat eindigt? Wellicht mijn onzekerheid en gezoek, mijn meewaaien en mijn dwalen. En een nieuw begin van helderheid, richting en een pit en strijdvaardigheid. Het is mijn intentie om de naam eer te doen.
Voor de crea-opdracht van deze middag heb ik deze rune dan ook in mijn amulet verwerkt. Samen met de Heidense driekleur en het zonnerad.
Verder werd er deze dag gesproken over contact maken met de goden en voorouders, etymologie, de betekenis van de heidens kleuren, religieus versus niet-religieus, heilige plaatsen en grenzen, zelfbeeld, lotsbestemming, heilige bomen en in het bijzonder de Lijsterbes die nu zulke mooie bessen geeft en nog veel meer. We aten samen zalige zelfgebakken taarten en een voedende soep van Lianne. Ik voel me warm en geaard van binnen. Welkom en op mijn gemak, op mijn plek.
Tot de volgende keer.
